Açıklama
Burası dünyanın kendine geldiği ilk gün. Denizin rengine ve içindeki insanların solungaçlarına bak. Şu kızın kabuğundaki dikenlerin sebebi sürekli hamile kalmasından dolayı. Şu dağın ucundaki bir çift ayakkabıyı giy, yoksa dikenleri ayaklarına batacak. Mutfaktaki şehrin sonu burası. Meğersem bizden öncekiler Madagaskar’da hayata başlamışlar. Adaların devamı gülümsemekte olan boğanın boynuzlarında duruyor; orada pişiyor, orada soğuyor. Şu ağaçların ardındaki cehennemi görüyor musun? Herkes eriyen güneşten nasibini alıyor. Elini uzat, burası Sodom’un ilk günü; elini yukarı kaldır. Gökyüzü, daha önce görmediğin bir sesle rahatlıyor; orası da Gomora. Karaya vurmuş ve düşünde gördüğünü aramaya çıkmış birinin peşinden gelen şu meleğe bak, yoksa ona da sen mi demeliydim?
sümeyra –
yaşamı öyle başka yerlerden görüp anlatmış ki insan neredeyse her cümlede durup düşünmek zorunda kalıyor. merakım hiç bitmeden okudum..